ΚΑΙΡΟΣ ΣΤΗΝ ΠΕΙΘΑΡΧΙΑ ΤΟΥΣ ΝΑ ΚΑΝΟΥΜΕ ΚΟΠΑΝΑ

Η συγκυρία… Οι φετινές φοιτητικές εκλογές τοποθετούνται σε μια ιδιαίτερη συγκυρία όπου ξεδιπλώνονται και υλοποιούνται τα μέτρα του 3^ου μνημονίου, τσακίζοντας τα εργασιακά δικαιώματα και κάθε κεκτημένο του λαϊκού κινήματος. Αρχικά με το ασφαλιστικό που υπογράφηκε πέρσι και το νέο εργασιακό που έρχεται (κατάργηση συλλογικών συμβάσεων, απελευθέρωση των ομαδικών απολύσεων κ.α), έπειτα με τους πλειστηριασμούς πρώτων κατοικιών και το πέταγμα χιλιάδων οικογενειών στο δρόμο, όπως και με το μεγαλό φαινόμενο του προσφυγικού, αλλά και τη δημιουργία «hotspot» στα οποία περιορίζονται όσοι πρόσφυγες καταφέρνουν να επιζήσουν από τον πόλεμο, από τον δολοφονικό φράχτη του Έβρου και τις περιπολίες του ΝΑΤΟ στο Αιγαίο.

Το Πανεπιστήμιο… Φυσικά το Πανεπιστήμιο δεν θα μπορούσε να μείνει ανέπαφο από όλα αυτά, καθώς η εκπαιδευτική αναδιάρθρωση κινείται σε καταστροφική κατεύθυνση για κάθε κεκτημένο του φοιτητικού κινήματος, με πρωτεργάτες τους καθηγητές και τη ΔΑΠ. Πιο συγκεκριμένα, στόχος του υπουργείου είναι η διαμόρφωση μελλοντικών εργαζόμενων ευέλικτων και πειθαρχημένων, πλήρως αναλώσιμων και έρμαια του κάθε εργοδότη, έτσι ώστε να ταιριάζει γάντι σε μια αγορά εργασίας που πατά τους εργαζόμενους, όπως αυτή περιγράφηκε παραπάνω.

Για να επιτευχτεί αυτό, γίνεται ολοσχερής επίθεση στη φοιτητική μας καθημερινότητα και την εργασιακή μας προοπτική. Αφενός, καθώς υπάρχει κατεύθυνση από το Υπουργείο για την απόσπαση των επαγγελματικών δικαιωμάτων από τα πτυχία μας, πράγμα που τα καθιστά αυτομάτως κουρελόχαρτα, αφού θα είμαστε απόφοιτοι με ένα πτυχίο χωρίς καμία αξία, το οποίο με κανέναν τρόπο δεν θα μπορεί να σου εξασφαλίσει μια θέση στην αγορά εργασίας (βλ. απόσπαση διδακτικής επάρκειας από τα πτυχία των καθηγητικών σχολών). Επομένως, αναγκαίο θα είναι να στρεφόμαστε προς αναζήτηση μεταπτυχιακών, σεμιναρίων κλπ επί πληρωμής, τα οποία θα εμπλουτίζουν διαρκώς τον ατομικό μας φάκελο προσόντων, καθιστώντας μας,  ευέλικτους και πειθήνιους εργαζόμενους, αφετέρου με την ένταση της καθηγητικής αυθαιρεσίας και τη διαμόρφωση μιας φοιτητικής καθημερινότητας ολοένα και πιο ασφυκτικής (βλ. υποχρεωτικές παρουσίες, εργασίες, πρόοδους, μαζικά κοψίματα κλπ).

Οι αγώνες μας…  Στο προηγούμενο διάστημα, μια σειρά από συλλόγους, όπως και ο δικός μας αντιλαμβανόμενοι τα παραπάνω, συγκρούστηκαν με το Υπουργείο σε μια σειρά κινητοποιήσεων και κατάφεραν το πάγωμα του νόμου που ήθελε την αφαίρεση της διδακτικής επάρκειας από τα πτυχία και κατάφεραν την προσωρινή κατοχύρωση ενιαίων πτυχίων με όλα τα επαγγελματικά δικαιώματα σε αυτά.

Στη σχολή μας, μετά από χρόνια αδράνειας και ομαλότητας, που η φωνή των φοιτητών απείχε από παντού και γενικές συνελεύσεις και συλλογικές διαδικασίες δεν υπήρχαν ούτε για δείγμα, μετά από χρόνια κυριαρχίας των καθεστωτικών παρατάξεων της ΔΑΠ και της ΚΝΕ και της υπονομευτικής τους δράσης για το σύλλογο του παιδαγωγικού, ιδρύθηκε η ΚΟΠΑΝΑ. Ένα σχήμα που από τη δημιουργία του κιόλας πέρσι στην αρχή της χρονιάς, ανοίγει στο σύλλογο τα ζητήματα που τον αφορούν και συγκροτεί κινητοποιήσεις ερχόμενο σε ρήξη με τους καθηγητές και το Υπουργείο και εν τέλει καταφέρνει να παράγει υλικές νίκες.

Συγκεκριμένα, από πέρσι που άλλαξε ο οδηγός σπουδών και μπήκαν πλαφόν(όριο 50 φοιτητών) σε όλα τα μαθήματα επιλογής, η ΚΟΠΑΝΑ τρέχει το ζήτημα και φέτος έπειτα από τη γενική μας συνέλευση όπου ο σύλλογος αποφάσισε την πλήρη κατάργησή τους ακολουθώντας μια σειρά κινητοποιήσεων, πρώτα στην πρόεδρο (Σπινθουράκη), έπειτα στην κοσμητεία και τέλος στο τμήμα καθηγητών για την υλοποίηση του αιτήματός του. Οι παραπάνω κινητοποιήσεις ήταν μαζικότατες, πράγμα που άσκησε πιέσεις σε αρκετούς καθηγητές με αποτέλεσμα την κατάργηση ή την διεύρυνση των πλαφόν στα μαθήματά στους (βλ. Νικολάου, Ασημάκη, Διακογιώργη, Βασιλόπουλος). Μια ακόμα σημαντικότατη μάχη, αποτέλεσε το λεγόμενο «Community Service» ή αλλιώς η εξαναγκαστική εργασία στη βιβλιοθήκη  που προσπάθησαν να επιβάλουν οι καθηγητές σε μερίδα φοιτητών ως τιμωρία για τις εκπρόθεσμες δηλώσεις μαθημάτων τους, πράγμα που μόνο φυλακές και στρατό μπορεί να θυμίσει. Και σε αυτή τη μάχη ο σύλλογός μας κατάφερε να βγει μπροστά με τη γενική του συνέλευση και τις παραστάσεις διαμαρτυρίας, νικώντας για άλλη μια φορά την καθηγητική αυθαιρεσία. Επίσης, τόσο πέρσι, όσο και φέτος, έχουμε καταφέρει να αντιπαρατεθούμε στην καθηγητική αυθαιρεσία και στην επιβολή της καθηγητικής εξουσίας, είτε καταργώντας παρουσιολόγια(Κολέζα), είτε πιέζοντας το Νικολάου στην «εκπαίδευση και ετερότητα» για επανεξέταση στο μάθημα που είχε βάλει λάθος θέματα όπου καταφέραμε το να περάσουν ΌΛΟΙ, είτε στοχοποιώντας καθηγητές-κέρβερους και καταδικάζοντας τις εξωπραγματικές απαιτήσεις τους(Ιορδανίδου, Τσεσμελή). Σε όλα αυτά η ΚΟΠΑΝΑ έπαιξε πρωτοπόρο ρόλο, ανοίγοντας τα ζητήματα στο σύλλογο και βγάζοντας μαζικές κινητοποιήσεις, όπου ο σύλλογος του παιδαγωγικού διεκδίκησε τα συλλογικά του συμφέροντα και πέτυχε νίκες.

Οι αγώνες μας δε θα σταματήσουν εδώ, αλλά θα συνεχίσουμε να παλεύουμε για ενιαία και ισχυρά πτυχία και για ανθρώπινους ρυθμούς σπουδών, κόντρα στην καθηγητική αυθαιρεσία και τις διατάξεις του Υπουργείου. Θα συνεχίσουμε να παλεύουμε, για την πλήρη κατάργηση των πλαφόν, του ορίου δήλωσης μαθημάτων και των πρόοδων της Ιορδανίδου. Θα συνεχίσουμε να παλεύουμε κόντρα στον συντηρητισμό και τον ατομικισμό, με όπλο τους συλλογικούς μας αγώνες στη βάση  των  ενιαίων μας συμφερόντων και τη συσπείρωση των δυνάμεών μας.

Οι πολιτικές δυνάμεις…

ΔΑΠ-ΝΔΦΚ: Δεν είναι άλλοι από τα γνήσια τέκνα των μπλε κενταύρων της Νέας Δημοκρατίας, μέλη του κόμματος που έφερε τα μνημόνια μαζί με το ΠΑΣΟΚ, που στηρίζουν και εγκολπώνουν την Χ.Α.. Είναι εκείνοι που  θεωρούν ήρωα τον Καλαμπόκα, τον δολοφόνο(μέλος της ΟΝΝΕΔ) του καθηγητή-αγωνιστή Νίκου Τεμπονέρα στην Πάτρα. Είναι εκείνοι, που υποστήριξαν το ΝΑΙ στο δημοψήφισμα, λένε ΝΑΙ στις πολιτικές λιτότητας, ΝΑΙ στον ατομικό δρόμο, ΝΑΙ στην υποταγή.

Μιλάμε για τα τσιράκια των καθηγητών, για αυτούς που σιγοντάρουν με το Υπουργείο Παιδείας σε κάθε αντι-εκπαιδευτική μεταρρύθμιση που αυτό προωθεί κόντρα στα φοιτητικά μας συμφέροντα. Δρουν διαλυτικά για τους συλλόγους, προάγοντας με κάθε τρόπο την αποπολιτικοποίηση και την αδράνεια ως λύση στα προβλήματά μας. Σαμποτάρουν τις συλλογικές διαδικασίες του συλλόγου, με σκοπό να μετατρέψουν, χέρι-χέρι με το καθηγητικό σώμα, το Πανεπιστήμιο ένα χώρο αποστειρωμένο, μακριά από κάθε έννοια συλλογικής διεκδίκησης, όπου ο φοιτητής θα παρακολουθεί εντατικά τα μαθήματα, θα έχει διαρκώς εργασίες και διάβασμα, χωρίς καμία διέξοδο από την ασφυκτική αυτή καθημερινότητα.

 Καθόλου τυχαία η διαλυτική πρακτική που έχει ακολουθήσει σε τόσες κινητοποιήσεις του φοιτητικού μας συλλόγου απέναντι στην καθηγητική αυθαιρεσία (βλ. προόδοι Ιορδανίδου, διεκδίκηση κατάργησης πλαφόν), όπου ενώ οι φοιτητές παλεύανε για τα ενιαία τους συμφέροντα, η ΔΑΠ-ΝΔΦΚ σιγόνταρε με τους καθηγητές για το φίμωμά  τους.

ΠΚΣ (ΜΑΣ ή ΚΝΕ): Μιλάμε για την παράταξη του ΚΚΕ εντός των σχολών. Φέρνει από τα πάνω τη γραμμή του κόμματος, παραγνωρίζοντας τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του κάθε κοινωνικού χώρου. Υποτιμά πτυχές της εκπαιδευτικής αναδιάρθρωσης που πλήττουν άμεσα όλο το φοιτητικό στρώμα (αλλαγές στα προγράμματα σπουδών, υποβάθμιση πτυχίων, εντατικοποίηση ρυθμού σπουδών). Αναδεικνύει μόνο τις οικονομικές της όψεις, με μοναδική απεύθυνση στα «παιδιά των λαϊκών οικογενειών», ενώ σαμποτάρει κάθε αγώνα για την ανατροπή των δυσμενών για την φοιτητική καθημερινότητα μέτρων, με μια υπερεπαναστατική ρητορεία, που σε καμία περίπτωση δεν έχει να μετρήσει αποτελέσματα. Ενώ ως φοιτητές δεχόμαστε με ενιαίο τρόπο τις μεταρρυθμίσεις της εκπαιδευτικής αναδιάρθρωσης και μόνο ενιαία θα πρέπει να τις αντιπαλεύουμε, μακριά από διαχωρισμούς και διασπάσεις, που μας πηγαίνουν βήματα πίσω από τις διεκδικήσεις μας! Αυτή η κλειστή παραταξιακή δομή, παραμένει εξίσου κλειστή και για όποια συνεργασία με άλλες αριστερές δυνάμεις, καταφεύγοντας συνεχώς σε μια καταγγελειολογία και κάθε γραφειοκρατική λογική (προεδριλίκια, αντιπροσωπίες φοιτητών κλπ), ενώ στην πραγματικότητα υπονομεύει κάθε συλλογική αντίδραση των φοιτητών και εν τέλει το ίδιο το φοιτητικό κίνημα. Και γι’αυτόν ακριβώς το λόγο, μέλη των ΕΑΑΚ δέχτηκαν οργανωτική επίθεση από μέλη της ΚΝΕ στην Αθήνα με σκληρά και βίαια χαρακτηριστικά, ενώ δεν έλλειψε και η κλοπή εκ μέρους των «εκφραστών της λαϊκής τάξης» πορτοφολιών και κινητών από μέλη των ΕΑΑΚ.
Όσον αφορά στη δική μας τη σχολή η δύναμη αυτή δεν έχει να προσφέρει κάτι, καθώς ενσωματώνει πλήρως την λογική του καθηγητικού σώματος σχετικά με τα πλαφόν και την έλλειψη κτιρίων και καθηγητικού προσωπικού. Με αυτόν τον τρόπο με λογικά άλματα εναποθέτει την πάλη για την κατάργηση των πλαφόν, στην πτώση του καπιταλισμού, καθώς το κράτος δεν παρέχει χρηματοδότηση, παραγνωρίζοντας ότι όλο το προηγούμενο διάστημα παρά τις ίδιες ελλείψεις δεν υπήρχαν πλαφόν στα μαθήματα. Με αυτό τον τρόπο υποτιμά την επίθεση της εκπαιδευτικής αναδιάρθρωσης σχετικά με την δυσχέρανση των ρυθμών σπουδών και

Το φοιτητικό κίνημα επιμένει να μας εμπνέει να λαμβάνουμε δράση, υπερασπιζόμενοι συλλογικά τα συμφέροντά μας.

Ποιοι είμαστε…

Ειμαστε η ΚΟΠΑΝΑ, ένα ΣΧΗΜΑ και όχι παράταξη, μια ανεξάρτητη αριστερή ριζοσπαστική συσπείρωση φοιτητών που δραστηριοποιείται στο Παιδαγωγικό. Πρόκειται για ένα σχήμα ανεξάρτητο από κράτος, κόμματα, καθηγητικούς κύκλους και επιχειρηματικά συμφέροντα, που αντιτίθεται στην εκπαιδευτική αναδιάρθρωση και τους υλοποιητές της, στην καθηγητική αυθαιρεσία, τις καθεστωτικές παρατάξεις και το επίσημο πολιτικό σύστημα. Δεν έχουμε μέλη και ιεραρχίες, ο καθένας έχει δικαίωμα συμμετοχής, εμπλοκής και διαμόρφωσης πολιτικού λόγου στις ανοιχτές μας διαδικασίες. Πιστεύουμε πως το συμφέρον των φοιτητών είναι να αποφασίζουν οι ίδιοι για τα ζητήματα που τους αφορούν και να διαμορφώνουν οι ίδιοι τους όρους φοίτησής τους.

Από τη δημιουργία μας κιόλας στοχεύουμε στην απάντηση λογικών ατομισμού, με ρηξιακές συλλογικές αντίρροπες. Απέναντι στην παθητικότητα, την υποταγή και το βόλεμα, προτάσσουμε τη συνειδητοποίηση του κοινού μας μέλλοντος σαν φοιτητές και εργαζόμενοι. Είμαστε εκείνοι που με όπλο την ενιαία δράση και το συντονισμό διαφορετικών πολιτικών ρευμάτων και αντιλήψεων, παλεύουμε στο σύλλογο μας με άξονα την εκπαιδευτική αναδιάρθρωση και τις κυρίαρχες πολιτικές αιχμές. Γι΄ αυτό κι εμείς επιλέγουμε να καταγραφούμε εκλογικά στην Ανατρεπτική Αριστερή Συνεργασία ΕΑΑΚ-ΑΡΕΝ-ΑΡΔΙΝ μαζί με τις υπόλοιπες δυνάμεις της αριστεράς που εντάσσουν τον εαυτό τους σε αυτή την κατεύθυνση.

Έχοντας μια τέτοια φυσιογνωμία και κάτω από μια τέτοια συγκυρία, είναι που προκύπτει όχι μόνο η δυνατότητα, αλλά και η αναγκαιότητα για τη συσπείρωση αριστερών δυνάμεων που παλεύουν σε κοινή κατεύθυνση με εμάς και η πολιτική συμμαχία με αυτές, ώστε να αποτυπώνεται το αναγκαίο ριζοσπαστικό και μαχητικό ρεύμα μέσα στις σχολές που θα δίνει απαντήσεις στα προβλήματα της φοιτητιώσας νεολαίας, στέλνοντας μηνύματα άγχους στα εκάστοτε κυβερνητικά επιτελεία! Εδώ και δύο χρόνια το σχήμα μας εντάσσεται στην πρωτοβουλία για την συνεργασία των τριών πολιτικοσυνδικαλιστικών μορφωμάτων ΕΑΑΚ-ΑΡΕΝ-ΑΡΔΙΝ, απεύθυνε το κάλεσμα εκλογικής συνεργασίας με το ΑΡΔΙΝ  και εντάχθηκε στην πανελλαδική καταγραφή << ΑΝΑΤΡΕΠΤΙΚΗ ΑΡΙΣΤΕΡΗ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ>>, γι’ αυτό το λόγο και φέτος απευθύνουμε ανοιχτό κάλεσμα στο ΑΡΔΙΝ, για κοινή εκλογική συνεργασία.

ΣΤΙΣ ΦΕΤΙΝΕΣ ΕΚΛΟΓΕΣ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΠΑΡΑΠΑΝΩ ΛΟΓΟΥΣ ΣΤΗΡΙΖΟΥΜΕ-ΨΗΦΙΖΟΥΜΕ ΚΟΠΑΝΑ ΚΑΙ ΤΟ ΚΟΙΝΟ ΕΚΛΟΓΙΚΟ ΚΑΤΕΒΑΣΜΑ <<ΑΝΑΤΡΕΠΤΙΚΗ ΑΡΙΣΤΕΡΗ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ ΕΑΑΚ-ΑΡΕΝ-ΑΡΔΙΝ>>

ΚΑΛΕΣΜΑ ΕΚΛΟΓΙΚΗΣ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑΣ ΚΟΠΑΝΑ-ΑΡΔΙΝ

Η φετινή χρονιά χαρακτηρίζεται από τη σταθεροποίηση της μνημονιακής κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ. Με τη ρητορεία του επιτυχούς κλεισίματος της αξιολόγησης, η κυβέρνηση κατάφερε να περάσει νομοσχέδια-εκτρώματα (ασφαλιστικό, φορολογικό, εργασιακό), χωρίς ιδιαίτερες κοινωνικές αναταραχές και με το λαό να ενσωματώνει  την ηττοπάθεια, την εξατομίκευση και την αντίληψη ότι δεν υπάρχει εναλλακτική λύση. Υπάρχουν όμως και αξιοσημείωτα παραδείγματα, όπως η αντίσταση στους πλειστηριασμούς και στις μεταρρυθμίσεις του υπουργείου παιδείας, που η ενιαία και μετωπική απάντηση φέρνει αποτελέσματα και συγκρούεται με όποιον επιχειρεί να καταστρέψει τα συμφέροντά μας.

Μία τέτοια κατεύθυνση είναι πιο αναγκαία από ποτέ.

Ο χώρος της εκπαίδευσης δεν μπορεί να μείνει ανέπαφος από τις συνολικές μεταρρυθμίσεις της κυβέρνησης και προφανώς επιχειρείται να μολυνθεί όλο και περισσότερο. Όλες αυτές οι κινήσεις έχουν όνομα και αυτό είναι, η  διάσπαση του ενιαίου μας πτυχίου, καμία επαγγελματική προοπτική,  η σκλήρυνση των ρυθμών σπουδών μας, ο κανιβαλισμός και ανταγωνισμός μεταξύ μας, καμία σκέψη για συλλογικές διεκδικήσεις και όλα αυτά με τη συναίνεση του καθηγητικού σώματος.

Με αυτές τις συνθήκες αναμετρηθήκαμε το προηγούμενο διάστημα και στη δική μας τη σχολή (πλαφόν, παρουσιολόγια, πρόοδοι, παράρτημα διπλώματος, μαζικά κοψίματα στις εξεταστικές) όπου βάζουν ξεκάθαρα ταφόπλακα στα ενιαία μας συμφέροντα. Με άξονα την προάσπιση τους και εμείς, το προηγούμενο διάστημα κινητοποιηθήκαμε και με άλλους φοιτητικούς συλλόγους και άλλες αριστερές δυνάμεις στην πρυτανεία για το πάγωμα των μέτρων του υπουργείου (όπως και έγινε) αλλά και επιμέρους στο δικό μας τμήμα στην πρόεδρο και στους καθηγητές. Με αυτόν τον τρόπο σπάσαμε τα πλαφόν σε κάποια μαθήματα, και διπλασιάσαμε το όριο δήλωσης μαθημάτων σε κάποια άλλα. Νίκες για όλους μας που μόνο συλλογικά διεκδικήθηκαν!

Προκειμένου να συνεχίσουμε να αντιπαλεύουμε όλα όσα μας πλήττουν ενιαία, θα πρέπει και μόνο ενιαία να συγκρουόμαστε και να απαντάμε σε αυτά. Εδώ και 2 χρόνια, ήδη από την αρχή της δημιουργία μας υποστηρίζαμε και υλοποιούσαμε στη σχολή μας, την μετωπική πολιτική και τις μετωπικές πολιτικές συνεργασίες εντός της φοιτητικής αριστεράς και των ανεξάρτητων σχημάτων των δικτύων της ριζοσπαστικής αριστεράς. Γι’ αυτόν ακριβώς το λόγο  η ΚΟΠΑΝΑ εντάσσεται ήδη από πέρυσι  στην πρωτοβουλία για την συνεργασία των τριών πολιτικοσυνδικαλιστικών μορφωμάτων ΕΑΑΚ, ΑΡΕΝ , ΑΡΔΙΝ. Με αυτή τη λογική πέρυσι ενόψει φοιτητικών εκλογών,  απευθύναμε κάλεσμα εκλογικής συνεργασίας στο ΑΡΙστερό ΔΙκτυο Νεολαίας (ΑΡΔΙΝ) και ενταχθήκαμε στην πανελλαδική καταγραφή των τριών αυτών μορφωμάτων ΕΑΑΚ, ΑΡΕΝ, ΑΡΔΙΝ με καταγραφή στο ψηφοδέλτιο <<Ανατρεπτική Αριστερή Συνεργασία>>.  Μία εκλογική συνεργασία που πρέπει μόνο θετικά να αποτιμάται αφού το αποτέλεσμα της ήταν πολύ θετικό και αξιοσημείωτο για το σύλλογο του παιδαγωγικού.

Μία τέτοια εκλογική συνεργασία που δεν έμεινε μόνο εκεί αλλά συνεχίστηκε και την φετινή χρονιά σε πολιτική δράση και συζήτηση από κοινού. Αυτές οι μάχες φάνηκαν στα κοινά πλαίσια στις γενικές μας συνελεύσεις, στην από κοινού κινητοποιήσεις στο τμήμα μας, στην ανοιχτή συζήτηση φέτος ΕΑΑΚ-ΑΡΕΝ-ΑΡΔΙΝ και στο περσινό κοινό εκλογικό κατέβασμα.

Παρά τις όποιες πολιτικές μας διαφοροποιήσεις, ακριβώς στη βάση  της παραπάνω λογικής, δηλαδή της πολιτικής όσμωσης διαφορετικών αντιλήψεων και της σύνθεσής τους και εν τέλει της συσπείρωσης τους, σε μάχες που από κοινού αντιλαμβανόμαστε ότι πρέπει να απαντάμε μαζί, κόντρα στον πολυκατακερματισμό των αριστερών δυνάμεων που μόνο νερό στο μύλο του αντιπάλου μπορεί να καταλήγει να είναι.

Έτσι και τώρα πιστεύουμε πως είναι αναγκαία η κοινή μάχη όλων των κομματιών  της φοιτητικής ριζοσπαστικής αριστεράς ενάντια στον πολυκατακερματισμό και εξατομίκευση που μας επιβάλουν σε όλα τα επίπεδα. Γι αυτό, καλούμε το ΑΡΔΙΝ και φέτος στη βάση της πολιτικής όσμωσης των δικτύων μας, να δώσουμε από κοινού τη μάχη στις φοιτητικές εκλογές υποστηρίζοντας τη μετωπική κατεύθυνση και καταγράφοντας τα κοινά μας αποτελέσματα στην καταγραφή << Ανατρεπτική Αριστερή Συνεργασία>>, όπως και τόσοι σύλλογοι πανελλαδικά πέρυσι, έτσι ώστε να αποτυπωθούν και σε αυτό το επίπεδο οι συλλογικές μας διεκδικήσεις.  Μία από κοινού   μάχη που μπορεί να δώσει και αυτή με τη σειρά της το εύφορο πεδίο και σε επιπλέον βήματα στην πολιτική μας συνεργασία.

Για εμάς είναι ξεκάθαρο ότι μόνο με την ενιαία και μετωπική κατεύθυνση θα μπορέσουμε να ορθώσουμε αποτελεσματικές αντιστάσεις στα μνημονιακά μέτρα, σε αυτούς που τα στηρίζουν με τον πιο πιστό τρόπο, σε αυτούς που προωθούν τη διάλυση της επαγγελματικής μας προοπτικής, σε αυτούς που επιδιώκουν την εξόντωση της φοιτητικής μας καθημερινότητας, σε αυτούς που τελικά δεν τους βολεύει να απαντάμε ενωμένοι.

Γι αυτό μία τέτοια κατεύθυνση είναι πιο αναγκαία από ποτέ.