Ο φοιτητικός σύλλογος μας τη
φετινή χρονιά αναμετρήθηκε με κινήσεις που έπλητταν την φοιτητική μας
καθημερινότητα και τα συμφέροντά μας. Η καθηγητική αυθαιρεσία οξύνεται με
χαρακτηριστικά παραδείγματα την αύξηση των προόδων σε μαθήματα (η επιτυχία στις
οποίες αρχίζει να τίθεται ως προϋπόθεση για το να μπορούμε να δώσουμε το μάθημα
στις εξεταστικές), τα παρουσιολόγια, τα μαζικά κοψίματα στην εξεταστική, ο
πρωτόγνωρος αυταρχισμός των καθηγητών και των θεσμικών οργάνων της σχολής απέναντι
μας. Η επίθεση δεν σταματά όμως εκεί. Η κουβέντα που υπάρχει στους κύκλους των
καθηγητών σε σχέση με το παράρτημα διπλώματος, δηλαδή την χορήγηση ενός
ξεχωριστού από το πτυχίο, πιστοποιητικού που θα αποτυπώνει την εξειδίκευσή μας,
αποτελεί ξεκάθαρο πλήγμα στα επαγγελματικά μας δικαιώματα και στην ενιαιότητα
αυτών.
Απέναντι σε όλα αυτά, το
σχήμα μας αποφάσισε να μην μείνει αμέτοχο. Μέσα από την πολιτική μας παρέμβαση
όλο το προηγούμενο χρονικό διάστημα και τις κινητοποιήσεις που καλέσαμε,
καταφέραμε όχι μόνο να αναχαιτίσουμε την εκπαιδευτική αναδιάρθρωση στην σχολή
μας, αλλά και να πετύχουμε και νίκες. Αρχικά, μέσα από τις κινητοποιήσεις
μας καταφέραμε να παγώσει οποιαδήποτε σκέψη για διάσπαση του πτυχίου μας και
την ψήφιση του παραρτήματος διπλώματος. Υπερασπιστήκαμε τα επαγγελματικά μας
δικαιώματα και δεν επιτρέψαμε την περαιτέρω υποβάθμιση των πτυχίων μας, ειδικά
σε μία συγκυρία που η ανεργία στην νεολαία είναι στα ύψη και δουλεύει με
μισθούς πείνας. Επιπλέον, η κατάργηση των πλαφόν στα μαθήματα επιλογής
αποτέλεσε μία κατοχύρωση ανάσας για όλους μας, και ιδιαίτερα για τα μεγαλύτερα
έτη, καθώς η ύπαρξή τους καθυστερούσε τον χρόνο λήψης του πτυχίου. Δεν
μείναμε όμως εκεί. Τη φετινή χρονιά καταφέραμε να αναδείξουμε αυταρχικές
επιλογές καθηγητών στα μαθήματά τους όπως με τις προόδους της Ιορδανίδου, όπου
πραγματοποιήθηκε μαζική κινητοποίηση στο γραφείο της όπως και να διεξαχθεί
Γενική Συνέλευση του συλλόγου μας παρά το σαμποτάζ της ΔΑΠ και παρά την
αυτοδυναμία της, μέσα από την οποία μάλιστα στηρίχτηκε από το σύλλογο το
πλαίσιο εκείνο των 3 αριστερών δυνάμεων (ΚΟΠΑΝΑ – ΕΚΤΟΣ ΥΛΗΣ – ΑΡΔΙΝ) που είχε
και σαν βασικά αιτήματα την υπεράσπιση των ενιαίων συμφερόντων όλων των
φοιτητών.
Υπερασπιζόμαστε τον συλλογικό αγώνα, την συλλογική δράση και την συσπείρωση
των δυνάμεων μας απέναντι στις επιθέσεις που δεχόμαστε. Ακόμα και στον υπάρχοντα συσχετισμό
δύναμης (αυτοδυναμία ΔΑΠ, αυταρχισμός καθηγητών), πήραμε την πρωτοβουλία να
καλεστούν γενικές συνελεύσεις με την συλλογή υπογραφών, οι οποίες πήραν
αγωνιστικές αποφάσεις. Ακόμα και αν η ΔΑΠ (η νεολαία του Μητσοτάκη στα
πανεπιστήμια) προσπαθούσε με κάθε τρόπο να υπονομεύσει την διεξαγωγή τους και
συνεργαζόταν με τους καθηγητές για να περάσουν όλες οι αναδιαρθρώσεις, ο
φοιτητικός σύλλογος πήγε κόντρα και κινητοποιήθηκε για την υπεράσπιση των
συμφερόντων του. Πολλές από αυτές τις
μάχες, παρά τις διαφοροποιήσεις μας, τις δώσαμε από κοινού και ενιαία με το
σχήμα του Εκτός ύλης και του ΑΡΔΙΝ. Με τις κινητοποιήσεις τις οποίες
τρέξαμε και στηρίξαμε και τα 3 σχήματα μαζί, με την κοινή μας στάση στις
Γενικές Συνελεύσεις του Συλλόγου, με την συνδιαμόρφωση του Ενιαίου Αγωνιστικού
Πλαισίου και την από κοινού στήριξή του. Όπως
η ίδια η πραγματικότητα αποδεικνύει, η ενιαιομετωπική δράση της αριστεράς μόνο
θετικά αποτελέσματα έχει να επιδείξει. Στην επίθεση που δεχόμαστε, από το
Υπουργείο Παιδείας και την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, από τους καθηγητές, από την ΔΑΠ,
δεν μπορούμε παρά να ενώσουμε τις δυνάμεις μας. Διαφορετικά, όσοι μέσα στην
αριστερά υπερασπίζονται τον πολυκατακερματισμό, ρίχνουν νερό στον μύλο του
αντιπάλου.
Οι μάχες που έχει να δώσει ο
Φοιτητικός Σύλλογος του Παιδαγωγικού και τους επόμενους μήνες, αλλά και την
επόμενη ακαδημαϊκή χρονιά είναι πολλές και δύσκολες. Τα διακυβεύματα της υπεράσπισης
του φοιτητικού κινήματος, των κινητοποιήσεων, της δυνατότητας πολιτικής
έκφρασης, της συνδικαλιστικής δράσης, της δημοκρατίας στο εσωτερικό του
συλλόγου είναι μεγάλα, και ως αριστερά δεν μπορούμε να δώσουμε αυτές τις μάχες
χώρια. Ο αυταρχισμός των καθηγητών του Τμήματος του Παιδαγωγικού τον
προηγούμενο μήνα απέδειξαν πως είναι αποφασισμένοι να καταστείλουν οποιαδήποτε
φωνή αντίδρασης απέναντι στις αναδιαρθρώσεις. Η προσπάθεια ποινικοποίησης της
συνδικαλιστικής δράσης και οι απειλές για πειθαρχικές διώξεις αποτελούν ένα
μόνο μικρό δείγμα για το τι θα επακολουθήσει την επόμενη χρονιά. Το μήνυμά τους
είναι ξεκάθαρο: «Όποιος τολμά να σηκώσει ανάστημα, θα τιμωρείται». Αυτές τις μάχες, η ριζοσπαστική αριστερά
της σχολής μας πρέπει να της δώσει ενιαία. Ο κατακερματισμός της αριστεράς μόνο
απογοήτευση προκαλεί στον κόσμο και σκορπά τις δυνάμεις, την στιγμή που
αντίπαλος είναι πιο συσπειρωμένος από ποτέ. Χρέος της αριστεράς δεν είναι να
διχάζει τον κόσμο και να ενισχύει την εξατομίκευση, αλλά να δημιουργεί όρους
συσπείρωσης και ενότητας.
Προκειμένου να συνεχίσουμε να αντιπαλεύουμε όλα
όσα μας πλήττουν ενιαία, θα πρέπει και μόνο ενιαία να συγκρουόμαστε και να
απαντάμε σε αυτά. Εδώ και 3 χρόνια, ήδη από την αρχή της δημιουργία μας υποστηρίζαμε και
υλοποιούσαμε στη σχολή μας, την μετωπική πολιτική και τις μετωπικές πολιτικές
συνεργασίες εντός της φοιτητικής αριστεράς και των ανεξάρτητων σχημάτων των
δικτύων της ριζοσπαστικής αριστεράς. Γι αυτόν ακριβώς το λόγο πριν 2 χρόνια,
την πρώτη φορά που το σχήμα μας κατέβηκε στις φοιτητικές εκλογές απευθύναμε
κάλεσμα εκλογικής συνεργασίας στο Αριστερό Δίκτυο Νεολαίας (ΑΡΔΙΝ). Μία
εκλογική συνεργασία που πρέπει μόνο θετικά να αποτιμάται αφού το αποτέλεσμα της
ήταν πολύ θετικό και αξιοσημείωτο για το σύλλογο του παιδαγωγικού. Αυτή η
εκλογική συνεργασία δεν έμεινε μόνο εκεί, αλλά συνεχίστηκε και την επόμενη χρονιά
σε πολιτική δράση και συζήτηση από κοινού. Αυτές οι μάχες φάνηκαν στα κοινά
πλαίσια στις γενικές μας συνελεύσεις, στην από κοινού κινητοποιήσεις στο τμήμα μας,
στην ανοιχτή συζήτηση ΕΑΑΚ-ΑΡΕΝ-ΑΡΔΙΝ και στο προπέρσινο κοινό εκλογικό
κατέβασμα. Κινήσεις που αποτιμάμε
θετικά αφού επέφεραν
πολλαπλασιαστικά αποτελέσματα για το σύλλογο μας.
Ακριβώς με αυτή την κατεύθυνση κινηθήκαμε και
πέρυσι κάνοντας εκλογικό κάλεσμα και στο ΕΚΤΟΣ ΥΛΗΣ και στο ΑΡΔΙΝ. Δυστυχώς, η επιλογή και
των δύο αυτών σχημάτων της μη κοινής καθόδου και το σπάσιμο της εκλογικής
συνεργασίας, είχε καταστροφικά αποτελέσματα για τον σύλλογο. Ενώ το 2016, το
σχήμα μας είχε καταφέρει να σπάσει την αυτοδυναμία της ΔΑΠ, μετά από 3 χρόνια η
ΔΑΠ κατάφερε να ξαναπάρει αυτοδυναμία στον σύλλογο. Αν την προηγούμενη χρονιά, και τα 3 αριστερά ριζοσπαστικά σχήματα είχαν
δώσει και την μάχη των εκλογών από κοινού, η δεξιά μέσα στην σχολή μας δεν θα
είχε καταφέρει να σηκώσει κεφάλι. Η αυτοδυναμία της ΔΑΠ σήμαινε την φετινή
χρονιά το σαμποτάρισμα κάθε συλλογικής διαδικασίας, δυσκολία σύγκλησης Γενικών
Συνελεύσεων, την αδυναμία λήψης αποφάσεων του Συλλόγου για σειρά
κινητοποιήσεων, με λίγα λόγια σήμαινε την προσπάθεια απονέκρωσης του συλλόγου
και την ενίσχυση της δεξιάς. Ειδικά την φετινή χρονιά, βιώσαμε με τον πιο
έντονο τρόπο τι σημαίνει το καθηγητικό σώμα να αξιοποιεί το γεγονός πως η ΔΑΠ
έχει αυτοδυναμία και σε πλήρη συνεργασία είτε φανερή είτε υπόγεια από κοινού να
εκφοβίζουν, να τρομοκρατούν και να απειλούν το φοιτητικό σώμα.
Το ίδιο
λάθος δεν πρέπει να επαναληφθεί και φέτος. Κατ’ αρχάς είναι αναντίστοιχο και
γεννά πολλά ερωτηματικά για το ποιες σκοπιμότητες εξυπηρετεί, μετά από την
κοινή μας δράση όλα τα προηγούμενα χρόνια, αλλά και την φετινή χρόνια, να
επιλεχθεί και φέτος η ξεχωριστή εκλογική κάθοδος. Πέρα από το επίπεδο της
σχολής, είναι προβληματικό πως ενώ και τα τρία σχήματα (ΚΟΠΑΝΑ, Εκτός Ύλης και
ΑΡΔΙΝ) υπερασπίζονται την συνεργασία της ριζοσπαστικής αριστεράς και
αναφέρονται και τα τρία στην πρωτοβουλία με το όνομα Αριστερή Ανατρεπτική
Συνεργασία (πολιτική και εκλογική συνεργασία σχημάτων ΕΑΑΚ, ΑΡΕΝ και ΑΡΔΙΝ),
στην σχολή μας τα σχήματα Εκτός Ύλης και ΑΡΔΙΝ να μην την υπηρετούν.
Στη
σχολή μας αυτή η αριστερή φωνή αναγνωρίζουμε ότι υπάρχει, αλλά είναι διάχυτη
και όχι συσπειρωμένη. Με τις δυνάμεις του ΑΡΔΙΝ και της ΕΚΤΟΣ-ΥΛΗΣ πιστεύουμε
πώς υπήρχε και υπάρχει περιθώριο πολιτικής συνεργασίας παρά τις όποιες πολιτικές μας διαφοροποιήσεις υπό το πρίσμα της μετωπικής ενότητας της αριστεράς.
Γι’ αυτόν
ακριβώς το λόγο, πιστεύουμε πως είναι αναγκαία η κοινή μάχη όλων των
κομματιών της φοιτητικής ριζοσπαστικής
αριστεράς ενάντια στον πολυκατακερματισμό και εξατομίκευση που μας επιβάλουν σε
όλα τα επίπεδα. Καλούμε και φέτος το ΕΚΤΟΣ
ΥΛΗΣ και το ΑΡΔΙΝ στη βάση όσων αναφέραμε παραπάνω να δώσουμε από κοινού τη
μάχη στις φοιτητικές εκλογές υποστηρίζοντας το κατέβασμα Αριστερή Ανατρεπτική
Συνεργασία, έτσι ώστε να αποτυπωθούν και σε αυτό το επίπεδο οι συλλογικές μας
διεκδικήσεις. Με γνώμονα πως αυτή η από κοινού μάχη μπορεί με τη σειρά της να
αποτελέσει το εύφορο πεδίο και σε επιπλέον βήματα στην πολιτική μας συνεργασία.
Για εμάς
είναι ξεκάθαρο ότι μόνο με την ενιαία και μετωπική κατεύθυνση θα μπορέσουμε να
ορθώσουμε αποτελεσματικές αντιστάσεις στα μνημονιακά
μέτρα, σε αυτούς που τα στηρίζουν με τον πιο πιστό τρόπο, σε αυτούς που
προωθούν τη διάλυση της επαγγελματικής μας προοπτικής, σε αυτούς που επιδιώκουν
την εξόντωση της φοιτητικής μας καθημερινότητας, σε αυτούς που τελικά νικούν,
όταν απαντάμε ενωμένοι.
